Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

malum se fixit Sen

  • 1 figo

    fīgo, ĕre, fixi, fixum - tr. -    - [gr]gr. σϕίγγω.    - fivere = figere P. Fest. 92, 8 ; figier = figi CIL 1, 196, 27; part. fictus Lucr. 3, 4; Varr. R. 3, 7, 4. [st1]1 [-] ficher, enfoncer, planter, fixer.    - figere mucrones in hoste, Cic. Phil. 14, 6: planter la pointe des épées dans le corps de l'ennemi.    - arma in parietibus fixa, Cic. Div. 1, 74: armes fixées aux murailles.    - figere palum in parietem, Plaut. Mil. 1140: enfoncer un pieu dans la muraille.    - fixis in terram pilis, Liv. 2, 65, 3: les javelots étant fichés en terre.    - vertice figere cristas, Virg. En. 10, 701: planter des aigrettes sur son cimier.    - alicui crucem figere, Cic. Verr. 5, 12: planter une croix pour le supplice de qqn.    - fixus cruci, Quint. 7, 1, 30: attaché à une croix.    - arma quae fixa in parietibus fuerant, Cic. Div. 1, 34, 74: armes qui avaient été suspendues aux murailles.    - arma thalamo fixa, Virg. En. 4, 495: armes accrochées dans la chambre.    - figere oculos in terram, Liv. 9, 7, 3 ; Sen. Ep. 11, 7: fixer à terre ses regards.    - figit in virgine voltus, Virg. En. 12, 70: il tient ses regards fixés sur la jeune fille.    - poét. oculos in virgine fixus, Virg. En. 11, 507: ayant les yeux attachés sur la jeune fille. [st1]2 [-] fixer une table d'airain à la muraille pour porter un décret, une loi à la connaissance du public, [d'où] afficher, publier.    - figere legem, Cic. Att. 14, 12, 1: publier une loi.    - figere tabulas, Cic. Phil. 12, 12: afficher des décrets, des édits.    - Capitolio figi, Cic. Phil. 5, 12: être affiché au Capitole. --- cf. Phil. 2, 92.    - decretum in Capitolio fixum, Cic. Phil. 2, 94: décret affiché au Capitole. [st1]3 [-] fixer, établir, construire; appliquer.    - jamque fixerant domos, Tac. An. 13, 54: et déjà ils avaient construit des maisons.    - laudo tamen vacuis quod sedem figere Cumis destinet, Juv. 3, 2: je ne l’en approuve pas moins d’aller se fixer à Cumes, cette ville déserte.    - foribus oscula figere, Lucr. 4, 1179: imprimer des baisers sur une porte. --- cf. Virg. En. 1, 687.    - vulnera figere, Mart. 1, 60, 4: porter des coups, faire des blessures. [st1]4 [-] fig. fixer, attacher.    - figere mentem omnem in aliqua re, Cic. Fam. 2, 6, 3: attacher toute son intelligence à une chose.    - figere beneficium trabali clavo, Cic. Verr. 5, 53: assujettir un bienfait avec un clou de poutre, l'assurer solidement.    - penitus malum se fixit, Sen. Tranq. 15, 6: le mal s'est fixé profondément.    - fixum et statutum est, Cic. Mur. 62: c'est fixé et arrêté irrévocablement.    - vestigia fixa, Cic. Sest. 13: traces fixées, durables.    - illud fixum in animis vestris tenetote [avec prop. inf.], Cic. Balb. 64: soyez bien pénétrés de ceci, que... [st1]5 [-] traverser, transpercer.    - figere aliquem telo, Virg. En. 10, 382: percer qqn d'un trait. --- cf. Ov. M. 10, 131.    - damas figere, Virg. G. 1, 308: abattre des daims.    - fig. adversarios figere, Cic. Or. 89: percer les adversaires de ses traits.    - figere aliquem maledictis, Cic. Nat. 1, 93: percer qqn de ses traits médisants. [st1]6 [-] poét. fixer un objet du regard.    - lumine terram figere, Pers. 3, 80: fixer la terre du regard. --- cf. Stat. S. 5, 1, 140.
    * * *
    fīgo, ĕre, fixi, fixum - tr. -    - [gr]gr. σϕίγγω.    - fivere = figere P. Fest. 92, 8 ; figier = figi CIL 1, 196, 27; part. fictus Lucr. 3, 4; Varr. R. 3, 7, 4. [st1]1 [-] ficher, enfoncer, planter, fixer.    - figere mucrones in hoste, Cic. Phil. 14, 6: planter la pointe des épées dans le corps de l'ennemi.    - arma in parietibus fixa, Cic. Div. 1, 74: armes fixées aux murailles.    - figere palum in parietem, Plaut. Mil. 1140: enfoncer un pieu dans la muraille.    - fixis in terram pilis, Liv. 2, 65, 3: les javelots étant fichés en terre.    - vertice figere cristas, Virg. En. 10, 701: planter des aigrettes sur son cimier.    - alicui crucem figere, Cic. Verr. 5, 12: planter une croix pour le supplice de qqn.    - fixus cruci, Quint. 7, 1, 30: attaché à une croix.    - arma quae fixa in parietibus fuerant, Cic. Div. 1, 34, 74: armes qui avaient été suspendues aux murailles.    - arma thalamo fixa, Virg. En. 4, 495: armes accrochées dans la chambre.    - figere oculos in terram, Liv. 9, 7, 3 ; Sen. Ep. 11, 7: fixer à terre ses regards.    - figit in virgine voltus, Virg. En. 12, 70: il tient ses regards fixés sur la jeune fille.    - poét. oculos in virgine fixus, Virg. En. 11, 507: ayant les yeux attachés sur la jeune fille. [st1]2 [-] fixer une table d'airain à la muraille pour porter un décret, une loi à la connaissance du public, [d'où] afficher, publier.    - figere legem, Cic. Att. 14, 12, 1: publier une loi.    - figere tabulas, Cic. Phil. 12, 12: afficher des décrets, des édits.    - Capitolio figi, Cic. Phil. 5, 12: être affiché au Capitole. --- cf. Phil. 2, 92.    - decretum in Capitolio fixum, Cic. Phil. 2, 94: décret affiché au Capitole. [st1]3 [-] fixer, établir, construire; appliquer.    - jamque fixerant domos, Tac. An. 13, 54: et déjà ils avaient construit des maisons.    - laudo tamen vacuis quod sedem figere Cumis destinet, Juv. 3, 2: je ne l’en approuve pas moins d’aller se fixer à Cumes, cette ville déserte.    - foribus oscula figere, Lucr. 4, 1179: imprimer des baisers sur une porte. --- cf. Virg. En. 1, 687.    - vulnera figere, Mart. 1, 60, 4: porter des coups, faire des blessures. [st1]4 [-] fig. fixer, attacher.    - figere mentem omnem in aliqua re, Cic. Fam. 2, 6, 3: attacher toute son intelligence à une chose.    - figere beneficium trabali clavo, Cic. Verr. 5, 53: assujettir un bienfait avec un clou de poutre, l'assurer solidement.    - penitus malum se fixit, Sen. Tranq. 15, 6: le mal s'est fixé profondément.    - fixum et statutum est, Cic. Mur. 62: c'est fixé et arrêté irrévocablement.    - vestigia fixa, Cic. Sest. 13: traces fixées, durables.    - illud fixum in animis vestris tenetote [avec prop. inf.], Cic. Balb. 64: soyez bien pénétrés de ceci, que... [st1]5 [-] traverser, transpercer.    - figere aliquem telo, Virg. En. 10, 382: percer qqn d'un trait. --- cf. Ov. M. 10, 131.    - damas figere, Virg. G. 1, 308: abattre des daims.    - fig. adversarios figere, Cic. Or. 89: percer les adversaires de ses traits.    - figere aliquem maledictis, Cic. Nat. 1, 93: percer qqn de ses traits médisants. [st1]6 [-] poét. fixer un objet du regard.    - lumine terram figere, Pers. 3, 80: fixer la terre du regard. --- cf. Stat. S. 5, 1, 140.
    * * *
        Figo, figis, fixi, fixum, figere. Ficher, Attacher.
    \
        Amicitiis parcere, et aduersarios figere. Cic. Picquer, Larder, Brocarder.
    \
        Cuspide fixit apros. Ouid. Il a percé.
    \
        Figere carnes verubus. Virg. Embrocher.
    \
        Gradus figere. Valer. Flac. S'arrester.
    \
        Figere imbrices clauulis. Cato. Attacher, Joindre.
    \
        Mucrones figere in aliquo. Cic. Ficher.
    \
        In collo figere dente notas. Tibull. Mordre.
    \
        Pedem. Virg. Affermir son pied, S'arrester.
    \
        Figebantur nostri diuersis telis. Hirtius. On les percoit.
    \
        Figere legem. Cic. Attacher à la paroy ou muraille une loy engravee en arain, et la publier.
    \
        Nequitiae fige modum tuae. Horat. Mets fin à ta, etc.
    \
        Oscula figere. Virg. Baiser.
    \
        Tacitus nostras intra te fige querelas. Iuuen. Tien secrettes mes complaintes, et ne les divulgue point, Personne n'en scache rien que toy.

    Dictionarium latinogallicum > figo

  • 2 figo

    fīgo, fīxī, fīxum, ere
    1) вбивать, втыкать, вколачивать (clavum L; pila in terram L); пронзать, прокалывать (aliquem telo V; cervam conjectā sagittā V); убивать (f. aliquem V, O, QC etc.); вонзать (mucronem in hoste C; dentes in aliqua re O)
    2)
    а) укреплять (cristas vertĭce V; comas acu M; sub aethere fixae stellae O); скреплять ( caligas auro Just); закреплять ( aliquid trabali clavo C)
    б) прибивать, приколачивать, пригвождать или привешивать (f. arma in parietibus C и ad postem H)
    4) укоренять ( malum se fixit Sen); запечатлевать (oscula alicui rei Lcr, O, VF etc.; dicta animis V)
    vestigia f. V — шествовать, шагать
    5) водружать ( crucem alicui C); воздвигать, возводить (moenia O; domos T)
    6) устремлять, вперять (oculos in terram L, Sen и in aliquo V); обращать, направлять (mentem, cogitationes in aliquā re C)
    7) распинать (aliquem cruci Q, PM, in cruce C и in crucem Just)
    8) вывешивать, опубликовывать, обнародовать (f. leges, tabulas C)
    9) устанавливать, определять ( modum alicui rei H)
    fixum est C — постановлено, решено
    10) наносить ( alta vulnera M); причинять ( mortem SenT)
    11) пристально созерцать (lumine aliquid Pers, St)
    12) язвить, уязвлять (f. aliquem maledictis C)

    Латинско-русский словарь > figo

  • 3 figo

    fīgo, xi, xum, 3 (archaic part. perf. ficta, Lucr. 3, 4; Varr. R. R. 3, 7, 4), v. a. [Gr. sphing-ô, to bind fast; sphigmos, phimos, muzzle; cf. fīlum, for figlum. Curt. Gr. Etym. p. 186; Germ. dick. dicht; Engl. thick. etc., Corss. Krit. Nachtr. p. 233], to fix, fasten, drive or thrust in, attach, affix (class.; cf.: pango, configo, defigo).
    I.
    Lit., constr. aliquid, aliquid in with abl. ( poet. also in with acc., or aliquid with abl. only):

    imbrices medias clavulis,

    Cato, R. R. 21, 3:

    palum in parietem,

    Plaut. Mil. 4, 4, 4:

    mucrones in cive an in hoste,

    Cic. Phil. 14, 3, 6:

    tabulam decreti Caesaris aut beneficii,

    to post up, id. ib. 1, 1, 3; cf. id. ib. 12, 5 fin.:

    Antonius accepta grandi pecunia fixit legem a dictatore comitiis latam,

    i. e. posted it up as having been carried, id. Att. 14, 12, 1; cf.:

    adsentiri, ne qua tabula ullius decreti Caesaris figeretur,

    id. Phil. 1, 1, 3:

    fixit leges pretio atque refixit,

    Verg. A. 6, 622:

    quique aera legum vetustate delapsa, noscerent figerentque,

    Tac. H. 4, 40:

    nec verba minacia aere fixo legebantur,

    Ov. M. 1, 91:

    quam damnatis crucem servis fixeras,

    hadst fixed in the ground, erected, Cic. Verr. 2, 5, 6, § 12:

    feraces plantas humo,

    to plant, set, Verg. G. 4, 115:

    clavos verticibus,

    Hor. C. 3, 24, 5:

    cuneos,

    Plin. 17, 14, 24, § 109 (dub.):

    veribus trementia (frusta),

    to fix on spits, Verg. A. 1, 212:

    spicula pectore,

    Prop. 2, 13, 2 (3, 4, 2 M.);

    for which: harundo in vertice fixa,

    Hor. S. 1, 8, 7:

    cristas vertice,

    Verg. A. 10, 701:

    fumantes taedas sub pectore,

    id. ib. 7, 457:

    notas in collo dente,

    to impress, Tib. 1, 8, 38:

    virus in venas per vulnera,

    injects, Cic. Arat. 432: vestigia, plants his steps, i. e. moves on, Verg. A. 6, 159:

    arma quae fixa in parietibus fuerant,

    fastened up, hung up, Cic. Div. 1, 34, 74; cf.:

    scuta sublime fixa,

    id. ib. 2, 31, 67:

    arma ad postem Herculis,

    Hor. Ep. 1, 1, 5:

    arma thalamo,

    Verg. A. 4, 495:

    arma Troïa hic,

    id. ib. 1, 248:

    clipeum postibus,

    id. ib. 3, 287:

    dona Laurenti Divo,

    id. ib. 12, 768: ID AES AD STATVAM LORICATAM DIVI IVLII, S. C. ap. Plin. Ep. 8, 6, 13:

    qui spolia ex hoste fixa domi haberent,

    Liv. 23, 23, 6; 38, 43, 11:

    navalem coronam fastigio Palatinae domus,

    Suet. Claud. 17:

    luteum opus celsā sub trabe (hirundo),

    Ov. F. 1, 158: ipse summis saxis fixus asperis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107, and id. Pis. 19, 43 (Trag. v. 413 ed. Vahl.):

    aliquem cruci,

    nail, Quint. 7, 1, 30; Suet. Dom. 10:

    corpus lacerum in crucem (al. cruce),

    Just. 21, 4 fin.:

    figit in virgine vultus,

    fixes, Verg. A. 12, 70:

    oculos solo,

    id. ib. 1, 482:

    oculos in terram,

    Sen. Ep. 11: in poet. transf.:

    oculos horrenda in virgine fixus,

    Verg. A. 11, 507 (cf.:

    defixus lumina vultu,

    id. ib. 6, 156; Tac. A. 3, 1):

    Caesar in silentium fixus,

    Tac. A. 6, 50 (56):

    obstipo capite et figentes lumine terram,

    Pers. 3, 80:

    foribus miser oscula figit,

    kisses, Lucr. 4, 1179:

    oscula dulcia,

    Verg. A. 1, 687:

    sedem Cumis,

    to fix his abode, Juv. 3, 2:

    domos,

    Tac. A. 13, 54.—
    B.
    Transf., to fix by piercing through, to transfix, pierce (cf. configo, II.):

    hunc intorto figit telo,

    Verg. A. 10, 382:

    hunc jaculo acuto,

    Ov. M. 10, 131: hostes telis, Auct. B. Alex. 30 fin.:

    fixisse puellas gestit (Cupido),

    Tib. 2, 1, 71:

    cervos,

    Verg. E. 2, 29:

    dammas,

    id. G. 1, 308; id. A. 5, 515; Sil. 1, 305:

    cutem (clavi),

    Sen. Prov. 3:

    olli per galeam fixo stetit hasta cerebro,

    Verg. A. 12, 537:

    aprum,

    Juv. 1, 23:

    figar a sagitta,

    Ov. H. 16, 278:

    vulnus,

    to inflict, Mart. 1, 61, 4.
    II.
    Trop.
    A.
    To fix, fasten, direct.
    1.
    With in and abl.: ego omnia mea studia, omnem operam, curam, industriam, cogitationem, [p. 749] mentem denique omnem in Milonis consulatu fixi et locavi, Cic. Fam. 2, 6, 3.—
    2.
    With in and acc. (rare):

    fixus in silentium,

    Tac. A. 6, 50.—
    3.
    In other constructions:

    beneficium, quemadmodum dicitur, trabali clavo,

    Cic. Verr. 2, 5, 21, § 53:

    nostras intra te fige querelas,

    Juv. 9, 94:

    penitus hoc se malum fixit,

    Sen. Tranq. 15:

    nequitiae fige modum tuae,

    Hor. C. 3, 15, 2. —
    B.
    (Acc. to I. B.) Of speech, to sting; taunt, rally a person:

    aliquem maledictis,

    Cic. N. D. 1, 34, 93:

    adversarios,

    id. Or. 26, 89.—Hence, fixus, a, um, P. a., fixed, fast, immovable.
    A.
    Lit. (very rare):

    illud maneat et fixum sit,

    Cic. Rab. Post. 9, 25:

    inque tuis nunc Fixa pedum pono pressis vestigia signis,

    i. e. firmly fixed in, Lucr. 3, 4; cf.

    in the foll.: astra,

    the fixed stars, Manil. 2, 35; so,

    flammae,

    Ov. Tr. 4, 3, 15.— Far more freq.,
    B.
    Trop.:

    vestigia (integritatis) non pressa leviter, sed fixa ad memoriam illius provinciae sempiternam,

    Cic. Sest. 5, 13:

    non ita fixum, ut convelli non liceret,

    id. Clu. 45, 126: fixum et statutum, id. Mur., 30, 62; cf.:

    consilium fixum,

    id. Att. 6, 14, 2:

    animo fixum immotumque sedere, ne, etc.,

    Verg. A, 4, 15: fixum est, with a subj.-clause, it is fixed, determined, Sil. 2, 364; 3, 114:

    decretum stabile, fixum, ratum,

    Cic. Ac. 2, 9, 27; cf.:

    ratum, fixum, firmum,

    permanent, id. ib. 2, 46, 141:

    illud fixum in animis vestris tenetote,

    fixed, impressed, id. Balb. 28, 64: quae perpetuo animo meo fixa manebunt, Lepid. ap. Cic. Fam. 10, 34, 3.— Adv.: fixe, fixedly (late Lat.):

    ubi tenacius habitabit et fixius,

    Aug. Ep. 6 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > figo

  • 4 figo

    fīgo, fīxī, fīxum, ere (verwandt mit griech. θήγω dorisch θάγω, ich schärfe), heften, stecken, I) befestigend usw. an od. auf etw. heften, schlagen, schmieden, an-, aufheften, an-, aufstecken, anschlagen, anschmieden, 1) eig.: a) übh.: arma, Verg.: mentum ad guttura, Verg.: corpus in crucem, Iustin.: alqm in cruce, Cic.: alqm od. corpus alcis cruci, Quint. u. Plin.: alto sub aethere fixae stellae, Ov.: medio est fixa palato (naris), Ov. – b) insbes., α) als Anschlag öffentl. anheften, anschlagen, leges, Cic.: tabulam immunitatis, Cic.: caput legis in poste curiae, Cic.: aere publico senatus consultum, Tac. – β) als Weihgeschenk, Trophäe aufhängen (vgl. Obbarius Hor. ep. 1, 1, 4 sq. Weißenb. Liv. 23, 23, 6. Drak. Liv. 38, 43, 11), arma, Verg.: spolia, Ov.: sacra ad fastigia dona, Verg.: arma ad postem, Hor.: clipeum postibus adversis, Verg.: spolia in postibus, Liv.: arma in parietibus, Cic.: ramum adverso in limine, Verg.: dona divo, weihen, Verg. – γ) einen Bau gleichs. aufschlagen, anlegen, erbauen, moenia, Ov.: domos, sich häuslich niederlassen, Tac.: sedem Cumis, sich niederlassen, Iuven. – δ) fig. oscula, K. aufdrücken, Verg.: fig. oscula dulcia, Verg.: peregrinae oscula terrae, Ov.: gelidis in vultibus oscula, Ov. – 2) übtr.: a) übh.: nequitiae modum suae, Maß u. Ziel setzen, Hor. carm. 3, 15, 2. – b) gleichs. festbannen, vestigia, seine Schritte hemmen, Verg.: fixus manebat, er rührte sich nicht von der Stelle, Verg. – c) etw. fest-, unumstößlich-, unabänderlich machen, illud maneat atque fixum sit, quod neque moveri (umgestoßen werden) neque mutari potest, Cic.: fixum et statutum est, es steht unabänderlich fest, Cic. – II) hineinschlagend, -stoßend in etwas heften, stecken, stechen, stoßen, einheften, einstoßen, einschlagen, 1) eig.: a) übh.: clavum, Liv.: terrae tela, Lucan.: ancora figitur (haftet) in viridi prato, Ov.: fig. dentes in acumine, Ov.: sagittam in medio crure, Curt.: mucronem in hoste, Cic.: spiculum inter aures equi, Liv.: sub pectore taedas, Verg.: aquilam humo, Tac.: plantas humo, Verg. – b) prägn.: α) errichtend einschlagen, errichten, alci crucem, Cic.: crucem illo in loco, Cic. – β) mit etw. beschlagen, caligas auro (mit goldenen Nägeln), Iustin. 39, 10, 3. – γ) mit etw. treffen, durchbohren, durchstechen, anschießen, verwunden, erlegen, alqm, Verg. u.a.: animalia, Curt.: columbam, Verg.: alqm sagittā, Tac. u. Ov.: alqm od. cervam telis, Auct. b. Afr. u. Verg.: alqm latus inter et ilia, Verg. – 2) übtr.: a) gleichs. durchbohren, adversarios, mit Witzreden treffen, Cic.: alqm maledictis, seine Schm. gegen jmd. richten, Cic. – b) wohin heften, senken, fest richten, α) die Blicke, oculos in terram, Liv. u. Sen.: oculos od. vultum in virgine, Verg. u. Ov.: lumen in humo, Ov.: oculos solo, Verg.: lumina terrā, Ov.: pupulas cibo (Dat.), Hor. – β) seine Neigung, seinen Sinn usw. auf etwas fest richten, omnia mea studia, omnem operam, curam, industriam, cogitationem, mentem denique omnem in Milonis consulatu fixi et locavi, Cic. ep. 2, 6, 3: fixus in silentium, in St. versunken, Tac. ann. 6, 50. – γ) etw. in das Herz einprägen, alqd perpetuo (Adv.) animo, Cic.: alqd penitus animo, Tac.: illud fixum in animis vestris tenetote (behaltet fest im Auge) m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: im üblen Sinne, adeo penitus hoc se malum fixit, ut etc., hat sich das Ü. eingewurzelt, Sen. de tranqu. anim. 15, 6. – c) mit dem Blicke gleichs. beheften, = den Blick auf etw. heften, fixieren, lumine terram, Pers. 3, 80: torvo lumine domum, Stat. silv. 5, 1, 140. – d) prägn., durch Schießen, Hauen beibringen, alta iuvencorum vulnera figet ubi? Mart. 1, 60, 4: mortem fixit, Sen. Herc. Oet. 522. – / vulg. figarus = figaris, Corp. inscr. Lat. 4, 2082. – Infin. fivere = figere, Paul. ex Fest. 92, 8. – parag. Infin. figier, Corp. inscr. Lat. 1, 196. lin. 27. – ungew. Partiz. fictus, Lucr. 3, 4. Varro r. r. 3, 7, 4.

    lateinisch-deutsches > figo

  • 5 figo

    fīgo, fīxī, fīxum, ere (verwandt mit griech. θήγω dorisch θάγω, ich schärfe), heften, stecken, I) befestigend usw. an od. auf etw. heften, schlagen, schmieden, an-, aufheften, an-, aufstecken, anschlagen, anschmieden, 1) eig.: a) übh.: arma, Verg.: mentum ad guttura, Verg.: corpus in crucem, Iustin.: alqm in cruce, Cic.: alqm od. corpus alcis cruci, Quint. u. Plin.: alto sub aethere fixae stellae, Ov.: medio est fixa palato (naris), Ov. – b) insbes., α) als Anschlag öffentl. anheften, anschlagen, leges, Cic.: tabulam immunitatis, Cic.: caput legis in poste curiae, Cic.: aere publico senatus consultum, Tac. – β) als Weihgeschenk, Trophäe aufhängen (vgl. Obbarius Hor. ep. 1, 1, 4 sq. Weißenb. Liv. 23, 23, 6. Drak. Liv. 38, 43, 11), arma, Verg.: spolia, Ov.: sacra ad fastigia dona, Verg.: arma ad postem, Hor.: clipeum postibus adversis, Verg.: spolia in postibus, Liv.: arma in parietibus, Cic.: ramum adverso in limine, Verg.: dona divo, weihen, Verg. – γ) einen Bau gleichs. aufschlagen, anlegen, erbauen, moenia, Ov.: domos, sich häuslich niederlassen, Tac.: sedem Cumis, sich niederlassen, Iuven. – δ) fig. oscula, K. aufdrücken, Verg.: fig. oscula dulcia, Verg.: peregrinae oscula terrae, Ov.: gelidis in vultibus oscula, Ov. – 2) übtr.: a) übh.: nequitiae modum suae, Maß u. Ziel setzen, Hor. carm. 3, 15, 2. – b) gleichs. festbannen, vesti-
    ————
    gia, seine Schritte hemmen, Verg.: fixus manebat, er rührte sich nicht von der Stelle, Verg. – c) etw. fest-, unumstößlich-, unabänderlich machen, illud maneat atque fixum sit, quod neque moveri (umgestoßen werden) neque mutari potest, Cic.: fixum et statutum est, es steht unabänderlich fest, Cic. – II) hineinschlagend, -stoßend in etwas heften, stecken, stechen, stoßen, einheften, einstoßen, einschlagen, 1) eig.: a) übh.: clavum, Liv.: terrae tela, Lucan.: ancora figitur (haftet) in viridi prato, Ov.: fig. dentes in acumine, Ov.: sagittam in medio crure, Curt.: mucronem in hoste, Cic.: spiculum inter aures equi, Liv.: sub pectore taedas, Verg.: aquilam humo, Tac.: plantas humo, Verg. – b) prägn.: α) errichtend einschlagen, errichten, alci crucem, Cic.: crucem illo in loco, Cic. – β) mit etw. beschlagen, caligas auro (mit goldenen Nägeln), Iustin. 39, 10, 3. – γ) mit etw. treffen, durchbohren, durchstechen, anschießen, verwunden, erlegen, alqm, Verg. u.a.: animalia, Curt.: columbam, Verg.: alqm sagittā, Tac. u. Ov.: alqm od. cervam telis, Auct. b. Afr. u. Verg.: alqm latus inter et ilia, Verg. – 2) übtr.: a) gleichs. durchbohren, adversarios, mit Witzreden treffen, Cic.: alqm maledictis, seine Schm. gegen jmd. richten, Cic. – b) wohin heften, senken, fest richten, α) die Blicke, oculos in terram, Liv. u. Sen.: oculos od. vultum in virgine, Verg. u. Ov.: lumen in humo, Ov.: oculos solo, Verg.:
    ————
    lumina terrā, Ov.: pupulas cibo (Dat.), Hor. – β) seine Neigung, seinen Sinn usw. auf etwas fest richten, omnia mea studia, omnem operam, curam, industriam, cogitationem, mentem denique omnem in Milonis consulatu fixi et locavi, Cic. ep. 2, 6, 3: fixus in silentium, in St. versunken, Tac. ann. 6, 50. – γ) etw. in das Herz einprägen, alqd perpetuo (Adv.) animo, Cic.: alqd penitus animo, Tac.: illud fixum in animis vestris tenetote (behaltet fest im Auge) m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: im üblen Sinne, adeo penitus hoc se malum fixit, ut etc., hat sich das Ü. eingewurzelt, Sen. de tranqu. anim. 15, 6. – c) mit dem Blicke gleichs. beheften, = den Blick auf etw. heften, fixieren, lumine terram, Pers. 3, 80: torvo lumine domum, Stat. silv. 5, 1, 140. – d) prägn., durch Schießen, Hauen beibringen, alta iuvencorum vulnera figet ubi? Mart. 1, 60, 4: mortem fixit, Sen. Herc. Oet. 522. – vulg. figarus = figaris, Corp. inscr. Lat. 4, 2082. – Infin. fivere = figere, Paul. ex Fest. 92, 8. – parag. Infin. figier, Corp. inscr. Lat. 1, 196. lin. 27. – ungew. Partiz. fictus, Lucr. 3, 4. Varro r. r. 3, 7, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > figo

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»